16 Nisan 2009

biz çoktan ölü bulduk birbirimizi

sen artık benim için
inandırıcılığını yitirmiş bir oyuncusunun
o yüzden boşuna ağlayıp sızlama karşımda
bir zamanlar kandım evet
çünkü kanmak istiyordum sadece

senin rol yapma yeteneğin
hiç ama hiç yokken
yani tamamen doğruyken
ben gerçekleri görmek istemedim
korkuyordum çünkü
gerçekten korkuyordum yalnızlıktan

hayatınız boyunca yalnız kalmış
ve belli bir yaşa kadar
sizi seven birini bulamadıysanız
gördüğünüz ilk uçan balonu
asla sönmeyecek sanırsınız

sonra zaman geçti
ve insanlar gelmeye başladı
beni sevdiğini söyleyen insanlar
yüzüme değil de posta kutuma söven insanlar
telefonum açık olduğu halde
adresim açık olduğu halde
internetten saldıran insanlar
ve bir de seven insanlar tabii
seven ve aşık olan
hiç görmeden üstelik

“waov” dediğimi anımsıyorum
neler oluyor?
başım döndü ilk başta
bu yeni durumdan dolayı başım döndü
garip bir sarhoşluk halinde
kendimi kaybettim
çabuk toparladım ama
çabuk toparladığıma inanıyorum
ve seni sevmeye devam ettim
gerçek olduğuna inanıyordum çünkü
ve zaman zaman gelip giden
orospu ilham perileri gibi
sen de zaman zaman girip çıktın hayatıma

ama şimdi anlıyorum ki
o lanet olası gecede
lanet olası yerde
gecenin bir yarısı tek başıma otururken
sadece yağmurcu geldi yanıma
ve “moruk” dedi
“moruk siktir et”
“siktir edildik zaten” dedim
“haklısın”

sonra?
sonra sen geldin ve
ben yine kandım aslında
başlangıçta kandığımı sandım
hayır, sen beni kandırmıyordun
ben kendimi kandırmaya çalışıyordum
çünkü bir çizgi film kahramanınızın
çocukluğunuzdan ölümünüze dek
kahramanınız olarak kalmasını istersiniz
ve sonra bir gün
yeterince büyüdüğünüz zaman
bir kahramana ya da
sevgiye ihtiyacınız olmadığını fark edip
kendi kendinizi seversiniz bir şekilde
seversiniz çünkü
kalmaz başka bir seçeneğiniz
ilk siz sevmeye başlarsınız kendinizi
ilk siz güvenirsiniz kendinize
ilk siz inanırsınız
gerisi gelir bir şekilde

dün gece yine yalnızdım evde
gecenin dördüydü
telefonum çaldı
gelen bir mesaj:
“moruk” diyordu yağmurcu
“moruk taşaklı adammışsın
ama korkma
farkındayım yaptığın her şeyin
hem de her şeyin
en önemlisi de
yanımda olduğunu bilmek
büyüksün
dostsun
koca moruk”

gülümsedim buna
gülümsedim ve telefonu yerine bırakıp
kendimi sevmeye devam ettim
kendimi ve sizi

birilerinin geçmişte
“sen benim kahramanımsın” demesi
hiçbir şeyi değiştirmez
kahramanım olan üç beş adamın da
sikinde olmaz
onlar için bir şiir yazmam

ama yazarım ben yine de
içimden gelir yazarım
içimden gelir her hafta taş plak’a kaçarım
ne bileyim işte, içimden gelir ölürüm hatta

ve yalnız kaldığım gecelerde
intiharın eşiğinde oturduğum gecelerde
gelip benle beraber oturup ağladın diye değil
yani bir minnet borcu değil bu şiirin nedeni
sadece ve sadece
seni sevdiğimden lan bu
seni sevdiğimden
iyi ki varsın dediğimden
iyi ki varsın
yoksa ben kimden sigara isterdim oğlum dün gece?

sikmişim yaşamayı
sigara olmadıktan sonra

16.nisan.2009 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder