12 Mayıs 2007

iş yeri düşleri

insanlar sorup duruyor
neden hiç konuşmuyorsun diye
neden hep susup kalıyorsun
tepkisizsin her şeye karşı
durgunsun
ve donuk

güler gibi yapıyorsun daima diyor
ama ben anlıyorum
aslında hiçte komik gelmediğini sana
söylediklerimiz ya da
olayların işleyiş tarzının

ve çok ender gördüm senin
içten bir şekilde gülümseyişini
ve ters giden her şeye karşı
nasıl da çıkmaya çalıştığını
düştüğün o lanet bok çukurundan

boş ver diyorum ona
düşünmeyeceğiz
düşünmek zorunda değiliz
alışmak gerek
tek zorunluluğumuz bu diyorum
alışmak
değişmeyecek çünkü
asla değişmedi
bi gram bile değişmedi
ademden beri değişmedi
içmek gerek
ölene dek

ve dolduruyoruz bardakları yeniden
bira votka
ve sabaha karşı
o sızmışken
ben içmeye devam ediyorum
ve sonra
hastane

üç ya da
dördüncü olmalı bu
ama
her neyse
bu kadarı yeterli

işime dönmeliyim
boktan işime
yazarak zaman kaybediyorum


12 mayıs 2007