zihnimde bir kara delik var
yoksa size tahammül edemezdim
odamda bir kara delik var
yoksa bu dünyaya tahammül edemezdim
gözlerimde görünmez bir lens var
yoksa sizi görmeye bile tahammül edemezdim
kulaklarımda yankılanan ölümsüz melodiler
yoksa otobüse bile binmezdim mesela
ve ellerimdeki plastik poşetlerle uçaklarda
tuvaletleri temizledim bir dönem
ve poşetleri çıkartıp sonra ellerimden
zihnimdeki kara deliği ittim kağıda
filtresiz zihin
parmaklarıma ‘yaz’ dedi
yaz kızım
madde bir
yazılan her şey
yaşanan ya da
yaşanabilecek her şeydir
internette bir kara deliğim var
kitabevlerine kara delikler bırakıyorum
ben bir kara deliğim
deli değilim yani
kara deliğim
delik
‘vaow’ dedi biri buna
‘kendini beğenmiş ve küstahça’ dedi
‘evet’ dedim ben de ona
evet evet evet
kabul ediyorum
kendimi beğendiğim doğru
ve küstahlaşmam gerekirse eğer
küstahlaşırım da bilader
ve gocunmam ayrıca
bana dair kuracağınız
hiçbir silinebilir cümlenizden
kendi üzerime milyonlarca
harf kazımış biriyim sonuçta
ve tek nedeni
unutmamak
yaşamak zorunda bırakıldığım
o sahte gerçekliği
ruhumu korumaya çalışıyorum sadece
başka bir amacım yok
ve inanın ya da inanmayın ama
bir kara delik var şu an
vizyonumdaki cennette
ve zaman zaman ona bakıp
sigaramı içerken
annem odaya geliyor
‘içerisi duman altı’
acaba diyorum
yani acaba kimse düşünmüyor mu
asıl duman altı olanın
akciğerim olduğunu
ve düşünüyorum da
içimi havalandırmak için
ağzımı açık bıraksam
işe yarar mı acaba?
ve dahası
zihnim
evet, aslında zihnim duman altı
ve şu gördüğünüz şiirler
öyküler
yazılar
harf bulamacı
hepsi
her şey
sadece ve sadece
içerisini havalandırmak için
zaman zaman açtığım
bir pencereden dışarı çıkan
dumandan farksız
ve zihnimdeki kara delik olmasaydı
inanın bana
şu an bir tımarhanede
kafamdaki dumanları
temizletmeye çalışıyor olurdum
kimi resim yapar bu yüzden
kimi şarkı söyler
ben de yazıyorum işte
çok da önemli değil aslında
kimin okuduğu
veya ne düşündüğü
yazıldıktan sonrası
yazıya etki edemeyecek bir süreç
yazarken çok saf ve yalın bir haldesin
sadece işte
ne bileyim bazen
başka insanların beğenmesi
ya da küfretmesi
hoşuna gidebiliyor
hepsi bu
zihnimin penceresini kapayacağım şimdi
içerde boğulursam tekrar
yazmaya devam ederim
siz de deneyin bence bunu
sadece kendiniz için
saf ve yalın olarak
bir şeyler üretin
yoksa yaşama katlanamayıp
intihar edebilir ya da
delirebilir ya da
teslim olup beyaz bayrağı
göndere dikebilirsiniz
bize kazık atanları da siktir edelim bence
kazık çakmalarından iyidir
yalnız yalnız yapayalnız
ve bu yüzden huzurlu
ve bu yüzden huzursuz
iki derede bir arada
evde tek başına
odada tek başına
hayatta tek başına
zihinde tek başına
7.mayıs.2009
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder