bir
noktada anlaşalım istiyorum küçük dostum
ben
hiçbir şeyim
ve
öyle de kalıcam
en
azından kendi gözümde
kendi
görüş mesafemde
aynaya
bakınca gördüğüm tek şey
tıraş
olmaktan nefret eden ve
yine
de onu zorladıkları hiçbir şeye
karşı
gelemeyen bir aptal oluyorken
nasıl
olur da bir şair olabilirim?
saçmalık
ve
gerçekten boşa harcanmış
geçmişte
kalkılan
tüm
ataklar
şimdi
burada oturmuş
yarınki
vardiyanın
derdine
düşmüşken
senin
gözünde bir tanrı olduğumu duymak
bana
hiç iyi gelmiyor
çünkü
aldatıcı her şey
tüm
çaba
azim
gibi görünen ama
can
sıkıntısından başka hiç bir şey olmayan
tüm
bu çaba
çaba
bile değil hatta
görülen
hiçbir şey
ya
da sadece benim öyle gördüğüm
varsa
yoksa can sıkıntısı
insanlar
gülerken
ben
sigaramı aranıyorum şimdi
sanki
tek kurtarıcımmış gibi
grunge
şarkıları çalarken kulağımda
senin
övgülerini dinliyorum
şiir
yazmak bizi kurtarmaz
öyküler
de öyle
ya
da fanzinler
yapılan
röportajlar
yazılan
saçmalıklar
onca
kağıt parçası
kağıt
parçası olarak kalacak
üzerindeki
harfler
onları
diğerlerinden farklı kılamayacak kadar
silik
bir ruhun ürünü
sadece
farklı hissediyor kendini
bu
yüzden batışta zaten
bu
yüzden soruyor kendine
“tüm
dünyanın nesi var böyle” diye
“neden
herkes her şey yolundaymış gibi davranıyor” diye
ama
cevabı bilmiyor
ve
hiç kimse de kulak vermiyor ona
şimdi
bana
küçük
dostum
çok
iyi gittiğimi
ve
bir gün başaracağımı söyleme olur mu?
becerebileceğim
tek şey
burada
oturup beklemek sadece
sigara
içmek
müzik
dinlemek
ve
bu arada
kendim
için
bazı
iyi
bazı
kötü
bazı
işe yaramaz
cümleler
kurmak
ayak
tırnaklarıma bakıyorum şimdi
uzunlar
ve kesmiyorum
sakallarımı
kesicem ama
iş
elbiselerimi de giyicem tabii
botlarımı
eldivenlerimi
ve
yüklenicem kolilere
ve
yüklenicem kendime
daha
çok yüklenicem
itip
debelenicem
ve
sen gelip bana
benim
bir tanrı olduğumu söyleyip
benden
çok daha klas bir şekilde
yaşamını
sürdürürken
“keşke
yerinde olsaydım” diyeceksin
“keşke
yerinde olsaydım” diyicem ben de
işte
o zaman belki,
sana
göre çok güzel
bana
göre çok ebleh olan
şiirler
yazamadığım halde
kendimi
iyi hissedebilirdim
senin
gözünde
bir
tanrı olmamın
bana
yararı olmaz
ama
sen benim gözümde
bir
azize olarak kalmayı sürdüreceksin daima
bundan
şüphen olmasın
ve
bunun seni
mutlu
edeceğinden de eminim
benim
mutlu olmam için
bir
tomar kağıt
uhu
ve makas
yeterli
olur zaten
geriye
kalan ne varsa,
dünya
da olup biten
onların
sorunu
onlar
kurdular
onlar
yaşayıp
onlar
kudursunlar
bir
şeyleri korumak ya da
değiştirmek
için
ki
bana göre
savunulması
gerektiği düşünülen her şey
bir
saldırıya uğrar
o
yüzden mülkiyetle eş zamanlıdır
hırsızlığın
doğuşu
veya
savaşın, sınırlarla
solun
tarihi
sağınki
kadar eskidir ama
her
şeyden önce var olan ve
daima
hiçliğe akan
tek
şey
hiçbir
zaman yok olmaz
o
yüzden küçük dostum
bırakalım
onlar kazanıp
onlar
kaybetsin
ve
sende benim yerime
kendini
tanrı ilan et
ben
öyle yapıyorum çünkü
ufak
hayatlarımızın
yarı
tanrılarıyız bizler
mutlu
olmamız için
düş
kurmamız gerekmiyor
veya
başarmış olmamız için
herhangi
bir şey ispatlamaya
ihtiyacımız
yok
kazanç
yok
kayıp
yok
her
şey bir gün uçup gidicek nasıl olsa
şu
an burada
ihtiyacım
olan tek şey
bir
sigara içmek,
paket
sende kalabilir ve
her
şey iyi de olabilir
kötü
de olabilir
ama
sonrasını
sonra
düşünelim olur mu?
27
aralık 2008
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder