7.

büyük ikramiyeyi kazanamadığın ya da

zengin bir kadını kafalayamadığın sürece

ölene dek çalışman

kaçınılmaz dedi

birçok iyi dönemlerin de oldu

ve hayatının

bundan sonraki evresinde

geçmişte teptiğin fırsatlar

tekrar önüne çıkmayacak

ve piyango bileti de almazsın sen asla

ya da bir kadın için para ödemediğin gibi

para için bir kadına ödün de vermezsin

her şey bir düşten ibaretti

ve öyle de kaldı

artık

kaçınılmaz olan tek gerçekle

burun buruna geldiğin zamandasın

ölene dek sürecek olan vardiyalar

emeklilik yaşı

ortalama yaşam ömrünün

kat kat üstündeyken

üstelik doktorlar

böyle gidersen

birkaç yıl daha yaşarsın derken

sen yine de

alkol ve sigaraya devam edip

ölmeyeceğini iddia ediyorsun

ölümsüz olduğunu

talihin senden yana olduğunu

değil oysa

ve ölümsüz de değilsin

ve talih yüzüne gülse bile

somurtarak sırtını döner

ve bir çukur daha kazarsın kendine

ya da tüm felaketler

ardı ardına gelirken

isyan etmekten öte

yeter bile demezsin

biliyorsun çünkü

eğer isteseydin

düşledikleri her şeyi yapabileceğini

ve gücün vardı buna

mühendis olmaya mesela

ya da doktor

hakim

savcı

olmadın ama

olmak istemedin

ve yazılarının

beş para etmeyeceğini söyledi herkes

fanzinlerinin

bir boka yaramadığını

adam olmayacağını

“size ne!” dedin onlara

kapana kısıldığını düşünürken herkes

isyan ederken

mutsuz olmayı sürdürürken

sen

yarattığın o küçük evrenin

tanrısı olmaya devam ettin

ufak bir oda

boğuk bir tını

nem ve rutubet

alkol kokusu

uhu kokusu

duman altı geceler

böyle iyiyim ben dedin

böyle iyiyim

şikâyet yok

pişmanlık yok

alınganlık yok

her şey olması gerektiği gibi

her şey hak ettiğim gibi

kimse bana bir şey vaat etmedi

ben kimseye bir söz vermedim

siz şimdi orada

mutsuzluktan inlerken

ve elde edemediklerinizin

düşünü kurarken

bana gelip de

boktan yazıyorsun demeyin

ya da beş para etmediğimi

biliyorum bunları

bunları biliyorum

hemen hemen her şeyi

ama değişmeye ya da

gelişmeye çalışmıyorum

beynim kendi rayında ilerliyor

yaşananlardan memnun olmasa da

kendi halinden memnun

pişman değil

mutsuz değil

mutlu değil

hayal kurmuyor

oyalanıyor sadece

girdap oyalanıyor

hemen hemen her şey bundan ibaret

oyalanmak

oya topu at

ayşe zili çal

seviyordum okuma fişlerini

onları kesip kesip

yeni cümleler üretmeyi

ve hiçbir şey değişmedi aslında

şimdi de gazeteleri kesip

sonra yapıştırıyorum

kolaj deniyor adına

bir ilkokul çocuğu kadar

mutlu olabilirim artık

farkına vardığım şeyleri

göz ardı edersem

ya da sekseninde bir nine kadar

mutsuz olurdum,

istemediğim şeylerin peşinden

iyi bir gelecek için koşup

sonra pişmanlık çekseydim

yapmadım ama

bir kadın geldi

bir kadın gitti

elde var iki

böyle düşündüm

hâlâ böyle düşünüyorum

kimseye küsmeden

kimseye kızmadan

anlamaya çalışmadan hiçbir şeyi

ve aldırmadan geçip giden zamana

dört duvar arasında

kendimle ödeşiyorum

size iyi bir şiir borcum yok

boktan olması

sadece beni ilgilendirir

ve boktan olduğunu düşünseydim bile

şifonu çekmezdim

6 aralık 2008