bit

bak dedi ona

ben yarı ölü sayılırım zaten dedi

ölmeme az kaldı dedi

finiş çizgisine çok yaklaştım dedi

hissedebiliyorum dedi

bitiyorum dedi

ve bu süreçte dedi

birinin eridiğimi görmesini istemem dedi

kimseyi istemiyorum dedi

kimseyle konuşmak istemiyorum

kimseyi hayatımda istemiyorum

kimseye içimi göstermek istemiyorum

artık

bekle dedi diğeri

sana bir şey göstericem

ve çantasından

onun için aldığı

güzel bir

kolyeyi çıkardı

uzattı ona

bak dedi

sevdin mi

gülümsedi

gülümsedi ve

ben bunu hakketmiyorum dedi

ama dedi

hediyeler geri çevrilmez

teşekkür ederim

gerçekten teşekkür ederim

gözleri dolmuştu adamın

gözleri dolmuştu ve

sonucunu biliyordu

biliyordu bir gün

her şeyin biteceğini

bitirileceğini

ardında bırakacağı enkaza

aldırış etmeden

gideceğini diğerinin

seni seviyorum dedi diğeri

sevme dedi o da

ama neden dedi diğeri

çünkü acı çekmek istemiyorum dedi

ama çekiyorsun dedi diğeri

bundan sana ne dedi

bundan sana ne

ben ölüyorum tamam mı

ve bu da

hiç kimseyi ilgilendirmez

beni sevmiyorsun

yarattığım illüzyonu seviyorsun

ve onun arkasında

var olan gerçek

tamamen çürümüş

ve onarılacak

hiçbir tarafı kalmamış

bir temel üzerine

hâlâ ve inatla

hayatta kalan

ama ölümüne yaklaşan

biri var

ben onarabilirim seni dedi diğeri

doğru dedi adam

onarırsın

korkuyorum ama

gerçekten korkuyorum

birinin gelip beni

onarmasından

ve sonunu biliyorum

şimdiden görebiliyorum

kimse için hiç kimse

sonsuza dek

kendini feda etmemeli

ben feda ederdim dedi diğeri

benim için mi dedi adam

evet

değmem buna

değersin

ördüğü koca bir duvarı

hâlâ korumaya çalışarak inatla

bu kadarı yeterli dedi adam

hiçbir iyi şey için

umut etmek istemiyorum

sıkıldım artık

bu bahsi kapat

bana eski hikayelerimi hatırlatıyorsun konuşarak

hiçbir şey hissetmek istemiyorum ben

ruhumu öldürmeye çalışıyorum

bedenim ölmeden önce

yoksa bedenimden

sağ çıkacak ruhum

4 haziran 2009