alis'siz bir diyar

annem bir dua okudu

ve kapattı kapıyı üzerime

ve ben de mahsur kaldım

kendi zihnimin içinde

telefona uzanma sakın

kimse aramaz seni bu saatte

belleğini kaybetme sakın

her şey onun içerisinde

kendini kaybetme asla

bulamayabilirsin hiçbir yerde

bekle sadece karanlıkta

ışıkların yanacak mı diye

bekle karanlıkta

biri ışıklarını yakar mı diye

gücün yok hareket etmeye

o yüzden boşuna deneme

kimse anlamayacak seni

kendi 'kendi'ne direnme

aksın her şey içinde

yaşam son bulsun gözlerinde

ve sakın anlatma o gece

gördüklerin her ne ise

bırak ölsün insanlık kendi içinde

bırak övünsünler kendileriyle

öz benliğini kaybetme

egonu tatmin etme

bırak yansın insanlık

kendi yarattığı cehennemde

bırak ağlasınlar

düştükleri hallere

kimseyi görme

kendini gömme

bırak aksın hayat

istedikleri şekilde

zihnin içinde bir dünya kur kendine

alice'in olmasa da diyarın harikulade

mutlusun sen çocuk kendi içinde

bırak insanlık ölsün kendi cehenneminde

hiçbir şey duyma ve hiçbir şey görme

9.haziran.2009 – 2.psikoz öncesi son hezeyanlar