telepatik alarm

ufak umutlarla yaşıyoruz

ufak umutların, büyük yankısı ile

birde uyanıyorum ve babam

“bak bakalım” diyor

“yakalamış mıyız”

neyi diye sormuyorum ben ama

siz okurken içinizden

sormuşsunuzdur belki

kendinize

neyi olduğunu

“babayı almak” diye bir deyim vardır

bilir misiniz?

“bakalım” diyorum babama

“şans topu muydu adı”

“hayır” diyor “süper loto”

süper bir de

süper süper süper

star olamadık ama

kendi düşlerimizde

kediler gibi dört ayak üstüne

düşeriz bazen

yılmadan veririz mücadelemizi

zaman zaman yılsak da

genel anlamda yılmayız

budur bizi intihardan alıkoyan

gerçekte ne olacağını

önceden biliyor olmak değil

olmayacak düşlere

tövbe diyememek

istemli bir şekilde

oysa hayal dünyamızda

evhama kapılıp gidişimizdir çoğu zaman

her şeyden vazgeçişimizin nedenleri

birde uyanıyorum

birden

telefon çalmadı

annem seslenmedi

kediler ciyaklamadı

uyandım ve

içeri geçtiğimde babam

o malum periyodik sorularından biri ile

karşıladı beni

günlerini bir türlü

ezberleyememiştim şu

bizi bir düşten

kurtaracak olan rakamların

çekildiği masalların

şans topu

süper loto

arada iddaa

at yarışı

kasatura

banka soygunu

kiralık katil olmak

emekli ikramiyesi

işten atılma tazminatı

zengin bir hatunu kafalamak

yeni bir iş

yeni bir roman

ya da çoğu zaman

boş bir cüzdan

eşlik eder

devinimsiz biteviyeliğimize

birde uyandım ve rüyamda

sevgilimi gördüğümü anımsadım bi an

pardon

eski

sev

gi

limi

eski sevgili mi?

böyle de yazılabilir tabii

gerçekte olup bitenin

henüz bitmemiş olan algısına

yapılan yolculuk

uyandım ve rüyamda eski sevgilimi gördüm

siz nasıl okuyorsunuz bilmiyorum şu an

bu harfleri ama ben bazen

bir çırpıda

bazen hecelerle dilimleyerek

ya da dilimler halinde kekeleyerek

servis ettiğimi

hayal ediyorum

parçalara bölemediğim

bi linç altımı

“sabah da görmüştün” dedi annem

rüyamda ne gördüğümü

ona anlatınca

hı hı, dedim

sabah da

sabahta ya da

numaralara baktım

hayır lotonun süperinin numaraları değil

telefonuma gelen mesajın numaraları

bazı şeyler numaradan olmak zorunda bu arada

telefonuma gelen mesajın numaraları

istemdışı bir şekilde ya da

tam o an o dakika

sesi kısıkken intihar metotlarımdan birinin

nasıl olur da uyandığım dakikada

beni dürtmüş olabilir diye

sofistik bir felsefeye

sizi gebe bırakmak istemem ama

bir sigara yakacaksanız eğer

ateşiniz benden olsun isterim

asla başaramasam da

ateşimi çıkartan

sayıklamalarımdan

bir iş göremez raporu almayı

çalışamıyorum abi

bulaşık bile

yıkayamıyorum bu aralar

bu arada trt geldi

bizi çekip gittiler

çekilir dert değilim oysa

ve konturum yok

ve param var

keşmekeş değil bu

telefon çalınca vakitli vakitsiz

açamayayım diye ya da

geri dönemeyeyim diye

bozdu tuşlarını

her ihtiyacımı anında karşılayan

fanzin tanrısı

var öyle bir tanrı

ve peygamberleri

son bulmuyor bir türlü

gerçekten bizi

bizim bilmediğimiz anlarda

birbirimize yaklaştırıyor

var öyle bir tanrı

inanıyorsam vardır yani

düş değil bu

serap sadece

telefon çaldı ve ben uyuyordum

ben uyanmışım ve telefon çalmış

sesi kısık daima

benim çünkü

benim olan her şeyin

sesi kısıktır bu arada

namütemadiyen açarım

eski sevgililerimin

ağzındaki bandı

sonra işte efendim

her iki numarasal fiyaskodan da

büyük bir piyango düşü ile

sağ çıkamayan babam ve ben

ayrı odalarda

gerçeği aradık

interneti açtım

fanzin tanrısı

bu yalnız gecede

imdadıma

başka bir peygamberini

gönderdi

radyodan

Aşkın gevelerken

kayda alınması gereken

-kayıt değil-

anekdoktrinlerini

telefonu duvarla

öpüştürmekten vazgeçip

-radyomuzun sesi sayesinde-

kelimeleri şiir haline

sokamayan bilincimi

size naklettim

hepsi bu

şimdi

süper lotodan

daha süper bir ikramiye için

bir hafta daha düşteyiz, ailecek

devretmiş gene

orospu çocuğu

başkalarına devreden

bir şeyler de olacaktır daima

bu hayatta

eski sevgililer ya da

…lili lili lililer

kayda değer şeyleri

kaybetmeme uğraşındaki bizlerse

ucuz silik kağıt parçalarındaki mürekkeplerden

yansıyan güneşin ışıltısını

merceğimize tutup

yakmaya çalışırız

üstümüzde can çekişen

kara parçasını

aşağıda bir hayat var

yaşam mücadelesi vermiyoruz

sistemde nefes almaya da çalışmıyoruz

herhangi bir şeyin protestosunun

ya da eylemsel didaktiratların

çığırtkanlığı peşinde de değiliz

bir şeylerin değişeceği günlerin hayalini değil

ölene dek değişmeyeceğimizin hayalini kuruyoruz

halinden memnun

yön duygusundan azade

sistemde ufak bir delik açıp

oradan nefes almayı ya da

ses çıkarmayı

sağlayan bir fırsat gibi

görünüyorsa gözünüze

fotokopik zilzuratlar

lütfen acilen

elinizdeki telsizin

akortlarını tamir edin

çünkü fanzin denilen yanıcı madde

bizim nefes alabilmemizi değil

başkalarının da suni teneffüse gereksinimi olmadığını

anlatmaya yarar

ve bunu

sessizlik içinde yaparız

limon satar gibi

değil

ve isteseydik

bandrol de alırdık ama

o zaman

bin yıllardır teneffüste olduğumuzun bilincini

çalmaya devam edemezdik

derslerine gireceğimiz için

bizi özgürleştirmeye çalışan

tutsakların

bu arada

baba doğru harfleri hâlâ bulamadım

-şiir içinde şiir-

sevgili gargamel

bu şirinin maliyeti

12 sigara

ve bir kahvedir

kadeve olarak

üç sigara verebilirim

ama pardon siz

sigarayı bıraktırmayı dert edinmiştiniz

iyi kazanıyor olmalısınız

bu savaşın

bedelinden

kaçaklar dahil

yoksa dükkan yerine

torbacıdan alırdık

bu bizi öldüreceği söylenen

yaşam destek ünitesini

not: “şiir değil bu” türünde bestelenmiştir

9kasım2012