atlar

ilk kez at yarışı oynadığımda

henüz dört yaşındaydım ve

okuma yazma bilmiyordum

babam her gün önüme bir bülten koyar

her yarıştan birkaç at işaretlememi isterdi

defalarca denenip asla işe yaramayan çocuk şansı

ilk başlarda zorlandığımı itiraf etmeliyim

henüz yarışları ayırt edecek kadar harfleri seçemiyorken

babam anlatır, ben de işaretlerdim

kaybederdik daima

benim bilinçsiz kuponum da

o’nun saatlerini vererek hazırladığı kuponu da

zaman ilerlerdi ve okuma yazma öğrendim

artık atların isimlerine göre oynuyordum oyunu

hoşuma giden güzel isimler:

şahbatur, kasırga, rüzgâr, middle earth

zaman ilerlerdi

istatistik bilgilerini kavramıştım artık

son yarışlar

son dereceler

kumda mı iyi, yoksa çimde mi?

antrenör

jokey

mesafe

hava şartları

handikap

hipodrom farkı

orijin

kilo

yaş

ama sonuç değişmiyordu

şansına güvensen de

zekânı denesen de

daima kaybediyordun

ve babam

bu şekilde zengin olamayacağımızı biliyordu

ben de biliyordum bunu

kazanılanlar ve

kaybedilenler üzerine

hiç konuşmuyorduk

ama o mucizevî

bir dakika 24 saniye

başbakanlık kupası koşusu

iyi hatırlıyorum

94 veya 95 yılı

bire otuz dört veren bir kısrak

“olmaz” dedi babam

 “olur” dedim ben de

“olmaz”

“olur”

ve o gün anladım

babamla yollarımızın ayrılmadığını

her ikimiz de farklı atı seçip

her ikimiz de kazanmıştık

at başı olmuştu atlar

ikramiyeler değişse de

sonuç aynıydı

kazanmıştık

kimi için değersiz

bizim için mucizevî bir kazanç

para değildi söz konusu heyecanın sebebi

atı bilmiş olmaktı

iki dakika sürmeyen bir koşuda

nefesini tutmaktı

ve şimdi,

aradan geçen on üç senede

değişen bir şey olmadığını görüyorum

getirisi götürüsüne eşit bir oyunda

yedi saatini harcayabiliyorsun

dün gece mesela

amerika

santa anita hipodromu

breeders cup

ilk koşu da 25 kâğıt gelir

ikinci koşuda beş kâğıt gider

üçüncü koşuda otuz kâğıt gelir

dördüncü koşuda yirmi kâğıt gider

beşinci koşuda beş kâğıt gider

altıncı koşuda 80 kâğıt gelir

yedinci koşuda yirmi kâğıt gider

ve gecenin sonunda

artıları götüren eksileri hesaplar

kazandığını görürsün

ki yine de düşününce,

koca bir entelektüel ile kıyaslanırsan sen

“kaybetmeye mahkûm bir ahmak olarak” değerlendirilirsin

o

hayatın gerçek heyecanlarından ve riskten azade

zirveye doğru koşmaktadır

sen

bulunduğun yerden hoşnut

devam edersin

atlara, maçlara, yazmaya, çalışmaya,

ve bir kazanıp bir kaybetmeye

25.ekim.2008