17 Mart 2009

flash

“böyle hayatın amına koyayım” dedim ona
tehlike anında bağırdığım şey bu dedim ona
tehlike anında ve çığlık çığlığa

beni duymadı
beni duymadı ama dinledi
beni görmedi
hissetmedi
yanından gelip geçtim sadece
arkamı dönmedim
peşimden geldi ve üzgünüm dedi
peşinden gitmek istemedim
yürüdük yürüdük yürüdük

birini istiyorum demiştim yıllar önce
bağrış çağrış ve sarmaş dolaş olabileceğim birini
bir küs bir barışık
ama asla kırılmayacağım
ve asla kırılmayacak birini
kedi olabilirdi
kadın olabilirdi
ola ola müzik oldu hayatımda

hayır mutsuz değilim
hayır pişman değilim
ama iyi de değilim
iki arada bir derede yaşayıp gidiyorum sadece
bir dereceye kadar görebiliyorum her şeyi
sonra flash patlıyor
gözlerimi kapatıyorum
açıyorum
elime tutuşturulan resimdeki adam ben değilim

hayır sen beni yanlış anlamadın
sen beni anlamadın bile
sen beni tanımadın
hayır sen beni tanıdın
ama benimle beraber batmak istemedin
kimsenin benimle beraber batmasını istemiyordum zaten
ama ben batıyordum ve
kimse yoktu o an yanımda
kimse yoktu ve sigara vardı
kimse yoktu
müzik yoktu

istiklal caddesinde oturdum
istiklal caddesinde oturdum ve yoldan geçenleri izledim
tek başımaydım ve yoldan geçenleri izledim
hayır ağlamadım
hayır isyan etmedim
bir şey kaybetmedim
bir şey kazanmadım
orada öylece oturdum ve yoldan geçenleri izledim
böyle hayatın amına koyayım dedim
böyle bir hayat benim amıma koydu

sonra ayağa kalktım
dik durmaya çalıştım
ve yürüdüm sonra
yürüdüm
geri döndüm
yürüdüm ve geri döndüm
volta attım istiklalde
eskiden yaptığım gibi
yanında birinin olmasına gerek yok dedim
böyle iyisin sen dedim
iyisin lan sen
kendindesin
kendininsin

yatağa girdim ve canım mastürbasyon yapmak istedi
kimi düşünebilirdim?
sevişmek isteyebileceğim herkes içimdeki aşkı öldürmüştü
aşık olmadığım biriyle sevişemeyecek kadar aptaldım
aleti elime aldım
ve siki tuttun dedim tavana bakıp
kalkıp ışığı yaktım
geri dönüp sırtüstü yattım yatağa

sigara
ardından bir sigara daha
sonra bir sigara daha
sigara sigara sigara
fiyasko
sen büyük bir fiyaskosun girdap dedim
sonra geri gelip diğer odaya
müziği açtım
keşke bedenimi de açabilsem diye düşündüm
bir tünel kazsam kafamın tam arkasına
ve oradan dışarı çıksa ruhum
hayır intihar değil
sadece oradan dışarı çıksam
uçsam
bir yerlere gitsem
ve insanları izlesem
onlar beni görmese
ve izlesem
napıyor lan bunca insan
ben bilmiyorum
ben bir kara kutuyum
yazıyorum sadece
ama yaşamıyorum
yaşadığıma inanmıyorum
öldüğüme inanmıyorum
hayır öldürülmüyorum da
kimsenin kastı yok canıma
hiç kimsenin hatası yok
hayat akıyor sadece
insanlar bir şeyler yapıyor
sonra yaptıklarından pişman oluyor
ben hiç bir şey yapmıyorum ve
buna rağmen olan bitenden dolayı
kendimi suçlu hissediyorum

pac
“dünyaya huzursuz olduğum için
suçlu hissettiğimi söyle” diyor
ben de dünyaya teğet geçmek istediğimi söylüyorum

dünya beni ilgilendirmiyor
ben seni ilgilendirmiyorum
sonra bir şey oluyor
sonra başka bir şey oluyor
bir şeyler olmaya devam ediyor
ben havaalanın önünde beklemeye devam ediyorum
etrafa bakıyorum tanıdık bir yüz var mı diye
yerime oturuyorum
ve uçak kalkıyor
ve havadayız
ve yerdeyiz
ve evdeyim

e noldu şimdi diyorum
koca bir duvarda “her şey hâlâ aynı” yazıyor
öyleyse sorun yok moruk deyip
bir sigara yakıyorum


17 mart 2009

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder