“böyle
hayatın amına koyayım” dedim ona
tehlike
anında bağırdığım şey bu dedim ona
tehlike
anında ve çığlık çığlığa
beni
duymadı
beni
duymadı ama dinledi
beni
görmedi
hissetmedi
yanından
gelip geçtim sadece
arkamı
dönmedim
peşimden
geldi ve üzgünüm dedi
peşinden
gitmek istemedim
yürüdük
yürüdük yürüdük
birini
istiyorum demiştim yıllar önce
bağrış
çağrış ve sarmaş dolaş olabileceğim birini
bir
küs bir barışık
ama
asla kırılmayacağım
ve
asla kırılmayacak birini
kedi
olabilirdi
kadın
olabilirdi
ola
ola müzik oldu hayatımda
hayır
mutsuz değilim
hayır
pişman değilim
ama
iyi de değilim
iki
arada bir derede yaşayıp gidiyorum sadece
bir
dereceye kadar görebiliyorum her şeyi
sonra
flash patlıyor
gözlerimi
kapatıyorum
açıyorum
elime
tutuşturulan resimdeki adam ben değilim
hayır
sen beni yanlış anlamadın
sen
beni anlamadın bile
sen
beni tanımadın
hayır
sen beni tanıdın
ama
benimle beraber batmak istemedin
kimsenin
benimle beraber batmasını istemiyordum zaten
ama
ben batıyordum ve
kimse
yoktu o an yanımda
kimse
yoktu ve sigara vardı
kimse
yoktu
müzik
yoktu
istiklal
caddesinde oturdum
istiklal
caddesinde oturdum ve yoldan geçenleri izledim
tek
başımaydım ve yoldan geçenleri izledim
hayır
ağlamadım
hayır
isyan etmedim
bir
şey kaybetmedim
bir
şey kazanmadım
orada
öylece oturdum ve yoldan geçenleri izledim
böyle
hayatın amına koyayım dedim
böyle
bir hayat benim amıma koydu
sonra
ayağa kalktım
dik
durmaya çalıştım
ve
yürüdüm sonra
yürüdüm
geri
döndüm
yürüdüm
ve geri döndüm
volta
attım istiklalde
eskiden
yaptığım gibi
yanında
birinin olmasına gerek yok dedim
böyle
iyisin sen dedim
iyisin
lan sen
kendindesin
kendininsin
yatağa
girdim ve canım mastürbasyon yapmak istedi
kimi
düşünebilirdim?
sevişmek
isteyebileceğim herkes içimdeki aşkı öldürmüştü
aşık
olmadığım biriyle sevişemeyecek kadar aptaldım
aleti
elime aldım
ve
siki tuttun dedim tavana bakıp
kalkıp
ışığı yaktım
geri
dönüp sırtüstü yattım yatağa
sigara
ardından
bir sigara daha
sonra
bir sigara daha
sigara
sigara sigara
fiyasko
sen
büyük bir fiyaskosun girdap dedim
sonra
geri gelip diğer odaya
müziği
açtım
keşke
bedenimi de açabilsem diye düşündüm
bir
tünel kazsam kafamın tam arkasına
ve
oradan dışarı çıksa ruhum
hayır
intihar değil
sadece
oradan dışarı çıksam
uçsam
bir
yerlere gitsem
ve
insanları izlesem
onlar
beni görmese
ve
izlesem
napıyor
lan bunca insan
ben
bilmiyorum
ben
bir kara kutuyum
yazıyorum
sadece
ama
yaşamıyorum
yaşadığıma
inanmıyorum
öldüğüme
inanmıyorum
hayır
öldürülmüyorum da
kimsenin
kastı yok canıma
hiç
kimsenin hatası yok
hayat
akıyor sadece
insanlar
bir şeyler yapıyor
sonra
yaptıklarından pişman oluyor
ben
hiç bir şey yapmıyorum ve
buna
rağmen olan bitenden dolayı
kendimi
suçlu hissediyorum
pac
“dünyaya
huzursuz olduğum için
suçlu
hissettiğimi söyle” diyor
ben
de dünyaya teğet geçmek istediğimi söylüyorum
dünya
beni ilgilendirmiyor
ben
seni ilgilendirmiyorum
sonra
bir şey oluyor
sonra
başka bir şey oluyor
bir
şeyler olmaya devam ediyor
ben
havaalanın önünde beklemeye devam ediyorum
etrafa
bakıyorum tanıdık bir yüz var mı diye
yerime
oturuyorum
ve
uçak kalkıyor
ve
havadayız
ve
yerdeyiz
ve
evdeyim
e
noldu şimdi diyorum
koca
bir duvarda “her şey hâlâ aynı” yazıyor
öyleyse
sorun yok moruk deyip
bir
sigara yakıyorum
17
mart 2009
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder