26 Nisan 2018

körebe

körebe

sana mektuplar yazıyorum
asla okumayacağın
tahrif edilmiş bir haritayı tarif ediyorum sana
yönümü sen tanımla diye
görmüyorsun
bak bu böyle olmaz diyorum
gitmez yani
gitmeyecek
gitmemeli
hemen yanı başımda bitmeyeceksin hiçbir zaman
biliyorum

aranıyorum yine meskun mahallerde
ihtiyacın olan her şeyle geliyorum
bir ben eksiğim içinde
ben hiç olmadım
ben yokum
senin için hiçbir zaman özümle olamadım diyorum

bak bu böyle gitmez
saklamalısın beni
olur olmaz her yerde anlatmamalısın hiç kimseye
bu bir sır anlıyor musun
ben küçük bir sır olmak istiyorum
keşfedilmek istemiyorum
yalnız sana kalayım istiyorum

parçalarımın yerini değiştirebilirsin
istediğin kılığa sokabilirsin beni
ama kafamdaki görünmeyen kukuletama dokunma diyorum
o beni mutlu gösteriyor
kendime

kendime görünmemek için çaba harcıyorum mütemadiyen
ama sana görünmek isterdim diyorum
duymuyorsun
hiç duymadın
gördün ama aldırmadın
kovdun beni bir keresinde
hatırlıyor olmalısın
hatırlamıyor olamazsın

gidiyorum ben artık
olmamaya doğru yelken açtım
hayır intihar değil bebeğim
intihar etmeyeceğim
bunu hiç düşündüm
bunu hep düşünmedim
kelimelerimin yerlerini değiştirerek anla beni
kafam karışık
hata yapabiliyorum
kafamı karıştırıyorsun

ama artık yeter dediğim bir nokta oldu
ve bu sondu
afili bir final bekliyordu bizi
hayır hiç konuşmayalım
bu konu hakkında konuşmak istemiyorum
hiçbir konu hakkında konuşmak istemiyorum
konuşmaya istekli değilim
seninle
miyavlayabilirim ama
havlayadabilirim
dilediğin ne kadar hayvan sesi varsa
taklit edebilirim sana
ama insanın olmak istemiyorum
artık yani
her şey bir yere kadar sevgilim
her şeyi bir yere kadardı sevgilin
kaldırımda oturmuş yoldan geçenlere ıslık çalıyorum
kimse dönüp bakmıyor bana
fanzin var diye bağırasım geliyor
kendimi tutuyorum
fanzin yok aslında
hiç olmadı
olsaydı onca kişiden biri
geri dönüp laflardı
azı döndü geri
afili dönüşleri oldu
geriye dönemeyişler festivali düzenlemek istiyorum
geriye dönemeyen benim

gelecek peşimden geliyor
ben zamandan hızlıyım
olacakları önceden biliyorum
ben bir süperkahramanım
zamanı durdurabilen
az önce durdurdum mesalem
duvarları izledim sonra
sadece duvarları izledim
arkasına bir duvar daha çizdim onun
sonra bir duvar daha
gizledim kendimi
senin içinde de gizlenmiştim
sonra o kadar öyle bir derine saklandım ki
beni ararken kaybedersin kendini diye korkup çıktım içinden
kaybetme kendini
beni bul
istedim sadece
sadece istedim
istemiyorum artık
görünmez olucam yine
böyle iyiyim
saklanmayan ebe


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder