yolculuk

telefon çalıyor.

sevgilim.

hiç yazmıyorsun artık, diyor bana

ve haklı

yazmıyorum

düşünceler piknik yaparken zihnimde

gerilerinde

ufak bir çöp bile bırakmadan

gidip geliyorlar sürekli

herşeyi silip süpürerek

tüm harfleri

kelimeleri ve cümleleri

kazıyarak zihnimden

silip atıyorlar

düşünceler birbiri  ile savaş ederken

tüm olasılıklar

geleceğe ya da

bilinmeyen geçmişe dair

elime bir sigara alıyor ama

yakmıyorum onu

bakıyorum sadece

uzun süredir yakmıyorum

ateş kes ilan ettik onunla aramızda

ve geçip giden zamanı düşününce

tüm o sağlıksız bir bedende ürüyen

sağlıksız fikirleri

ve kafamın içinde

adeta birbirini boğan düşünceleri

savaşan kesip biçen öldüren

birbirini ekarde eden olasılıklar zinciri

zannediyorum bir sis bombasıydı duman

ve bir kaç furt sonra sağ kalan askerler

bana işlerin

pek de yolunda gitmediğini fısıldıyorlardı

eksik olan bir şey varmış gibi adeta

eksilmiş değil

başından beri eksik olan

ve sonra o

sakat olsa bile beynimin içinde

vızıldayan sinekleri

öldüren alkol

ve zombi halinde

hayata geri dönen ertesi sabah

olasılıklar silsilesi

adam akıllı kusar

ve poğaça alırdım sonra

sonra bir sigara daha

ertesi sabah

ve daha ertesi

birbirinin aynı olan

günler silsilesi

giderek zayıflayan bedenle birlikte

giderek güç kazanan bitkinlik

şimdi her şeyin

tüm ilham pelerinlerinin

ve düşünce askılarının

oksijenli suyla

yıkanması gerekmekte

senin içine çektiğin nefes

benim zihnimi temizliyor

biraz daha iyi diyorum hep

bugun biraz daha iyi

yarın biraz daha iyi olacak

geçmişte olasılıksız görünen

her şey birer birer

vizyonuma düşüyor

ve o zamanlar bunların

ileriki bir tarihe ertelenmiş olduğunu

ibraz eden etiketlerini söküyor

ve yaşamıma katıyorum

sigarayı bırakmalısın yazıyor

eski bir defterin üzerinde

tarihine bakıyorum

iki tane 2nin ortasında

iki tane sıfır var

sen orda benimle

ben burda seninle

arada ikitane sıfır gibi görünen ama

yan yatmış bir sekizi işaret eden

sonsuzluk çizelgesi

ve aradan geçen

on senenin ardından

on sene öncesinde

on sene boyunca

verilen ve kazanılamayan savaşta

kumandanımın olmadığını anlıyorum

bitkin düştüm

yanlış kararlar aldım

taktikler işe yaramadı

vazgeçtim

çuvalladım

gümüş kurşun yerine

gümüş yüzük kullan deseydi biri

beni haklamaya çalışan

iliğimi emip tükürmek için çabalayan

kurt kadınları öldürmek için

yapardım bunu

on sene önce takardım künyemi

parmağıma

aynen filmlerdeki gibi

yüzüğü okşarsın ve

bir peri belirir baş ucunda

sana yaz der

yaşa der

hayatta kal der

ben sana bakarım der

hasta olunca

ama yokken bir perin

ve olasılıklar beynine tecavüz ederken

çokta umursamazsın artık

olan biten bir şeyleri

işsizliği mesela

veya parasızlığı

veya rededilen yazıları ve

sürekli olarak sana

yazamadığını söyleyen kum torbalarını

umursamazsın

seni seviyorum diyen kadınları

yanındayım moruk diyen adamları

annenin senin için pişirdiğini söylediği pastayı mesela

doğum gününde

umursamazsın olan biten ne varsa

bir işi bırakıp başka bir işe girersin

iş görüşmelerine sarhoş gider

ve insan kaynakları müdürü olan zatla

geçersin dalganı

o da seni işe alamayacağını ama ilginç bulduğunu söyler

herkese göre ilginçken

ilgi çekmemek için iyice teslim olursun onlara

ve bu iğrençtir aslında

herşey kokuşmuştur

gerçek olan hiçbirşey yok

siyah bayrağını indirir

yerine yırtık pırtık ve yamalı olan

beyaz bir bayrak dikersin

dikiş izlerini görmez kimse artık

ilginçliğini yitirmişsindir

vampirler kanını bile emmez

ağaçlar seni görse

yönünü değiştirir küstükleri için

yağmuru indiren melekler

ıslanmak istediğin için

kafana denk getirmez hiçbirini

kitaplar sihrini kaybeder

fanzinler güneşte parlamaz olur

gökkuşağı gibi

gazeteler kolaj vermez

baban bile sana

ellili yılları anlatmaz olur artık

telefon çalmaz

konuşabilecek bir hamam böceği bile bulamıyorum der buk

konuşabilecek bir hamam böceği bile aramıyorum dersin sen de

sonra bir gün

tüm savaş mağduru askerler gibi

ganimeti toprağa gömmüşken

ve hasta ve sakat ve umutsuz yaşamını sürdürürken

herkes gibi sıradan ve normal bir şekilde

işe gidip eve gelmek dışında

hiçbir şey yapmıyorken

sanki otuz senedir seni izliyormuş gibi

sanki otuz senedir kulağına fısıldayan oymuş gibi

yazmalısın der biri

sana biri sürü şey anlatıyorum yıllardır

hala anlatıyorum

sana neler oldu oğlum der gibidir

bunlar ruhumuzun afyonu olmalı

umursamazsın ama

içinde var olan herşeyi

o kadar derine gömmüşsündür ki

bulamıyorsundur artık ne kadar eşelesende

kendini kaybetmişsindir ve

ve define haritan

yanlış yerleri tarif etmiştir hep

eline düştüğün kişilere

ve onlarda doğru yerleri

tahrif etmişlerdir

ve dikiş izlerini görür o

göndere diktiğin bayrağın

sana ait olmadığını

emaneten orada durduğunu bilir

bozuk bir yapbozun

eksik parçaları gibidir adeta

önce kendini tamamlar

sonra sana

resmin bütününü

senin elindeki parçalar olmadan da

görebildiğini kanıtlar

hiçbir şeye aldırmaz

defol git desen

küfürler etsen hatta

bunların sana ait cümleler olmadığını

sana ait cümleleri sana söylerek ispatlar

haritası yoktur

pusulası yoktur

nerden geldiğini ve nereye gittiğini bilmiyordur

gitmek istemiyordur sadece

demir atmıştır

kumandanındır

çok uzun zamandır aradığın

ama bulamadığın için okyanusta kaybolduğun

adandır

erzağının ve cephenenin kalmadığı bir noktada

sana ayağa kalk asker demek için

oradadır

otuz yıldır kulağına fısıldayan perindir

otuz sene sonra torununu sevicek olan eşindir

oradadır

ve naparsan yap

hiçbir yere gitmeyeceğini biliyorsundur

gitmesini istemediğini de

senin gitmeyeceğini de

gitmiyorsunuzdur

bir yerlerden geliyorsunuzdur

birbirinize

24.ocak.2012

bazen, yazdığınız bazı şeyleri, herkesler çok beğenir de, "okuduğum en iyi şeyin bu" der-ken, siz "siktir lan" dersiniz, hiç bi anlamı yok onun, boşluğuma gelmiş, üstteki de öyle bir şey işte.. bazen, okulda, bazı dersleri, yanlış anladığınızı, sınavdan sıfır çekince farke-dersiniz, o güne kadarsa, herşey çok iyidir, ve sonra, sınıfta kalınca, sınıf tekrarı yazınca, orada, farklı bir hocayla, aynı derse girip, gene yanlış anlamaktansa, devamsızlıktan ka-lıp, okuldan atılırsınız.. ne demeye  çalıştığımı anlayan beri gelsin, ona kukulete örücem, dökülen saçlarımdan.. bu arada moruk, yazdığım en iyi şey, bence, a harfidir. keşke ge-risini öğrenmeseydim. alfabeyi yani.. tek harf yeterdi, ruh halimi anlatmama.. "a a!" ge-risi, varsa yoksa, laf kalabalığı oldu, onca zaman.. artık şaşırmıyorum bile, olan biten hiç-birşeye.. alışkanlık değil. kanıksanmışlık..  hiçbir şey görme, hiçbir şey duyma.. see nothing! - see you later.. eyvalle..                                                                                                (2012/eylül/girdo/bedevinin son bahtı)