şimdi.

işini kaybetmemek için, patronların her isteğini yerine getiren işçiler gördüm hayatım boyunca. ama en kötüsü de markisist olduğunu iddia edip, bunun yanı sıra ölümüne hasta iken rapor bile almayıp işe giden ve bana iş ahlaki diye bir şey hakkında geveleyenler oldu.. sovyet rusyada yaşıyorlar olsalar belki o da belki, anlayabilirdim. ama senin emeğini sonuna kadar sömürmekten başka ahlak tanımayan bir sistemde bu algıya sahip iş verenlerle neyin işi neyin ahlakı? ben işi ekince de laf yapılır sonra.. 

açıkçası, sadece kendi götünü kurtarma peşinde olan herkes de yavaş yavaş hayatımdan çıkıyor.. en eski dostlarımdan en yenilerine kadar.. çalışarak özgürlüğünüzü satın aldığınızı düşünün.. bir yanılgı ile, yaşayabileceğiniz bir hayatınız olmadığında tekrar konuşuruz belki. zararın neresinden dönsen kardır derler.. ama bence ortada kar zarar ilişkisi de yok çünkü vakit nakit değildir.. sadece geçer.. sizi de umursamadan üstelik.. o yüzden güzel bir gelecek güzel bir haftasonu güzel bir yarın yoktur. mantıkla düşünürseniz olacağı algısına kapılırsınız.. ama asla gelmeyecektir, götünüzü kurtarmaktan vazgeçip dünyada bir şeyleri değiştirmek için minimum bir çaba bile sarf etmediğiniz sürece.. ah evet bir kısmı da buna "çocuğum için" takısı ekler.. çocuğun da çocuğun için bunu yapar.. ve zaman geçer.. ışık hızını bile sollayarak üstelik..