latin anadolu

latin anadolu

belki de haklıydı

ricardo edmundo

karısını ve kızını öldürdüğünde

tarihsel süreci

dillendirmiyorum

şiir uzamasın

sola kırmak istedi sadece

ama gerçekten istedi

olmadı

bir anlık refleks karmaşası

bilinçaltının hayatına

attığı çelme

gerçekte biz kimiz

diye sordu

içgüdüsel olanı ne belirler

bir hafta önceydi

sadece yedi gün önce yani

yeni günün başlangıcı

bu arada şiire

kafiye katmak için

değil bu yedinileme

ve üçerli dizeler

akışını bir yerde

bozmak gerekliydi

konuya geri dönelim

itkisel olanla istendik davranış

arasındaki çatışma

içindeki kaosu başlattı

toplum ve doğa arasındaki

arbedede ölen

balık ağaçı

sevgilisi, yani eşi

onu sarhoş bir halde

gördüğü adamla basınca

aklı karıştı mary’nin

ve garcia

yani yaygaracı

olayı gören diğer kişi

tüm mahalleyi ayağa kaldırdı

tam olarak ne söyledi

hatırlamıyorum

ama ricardo ve

mary için

bir cehenneme dönüşünce

doğup büyüdükleri yer

bir hafta içinde

gitmek dışında

bir seçenek kalmamıştı

“istenmediğim yerde durmam” gibi

bir tepkiden daha çok

“istediğim alanda barınamıyorum” türü

bir küsmeydi onunkisi

yola çıktı

eşi ve kızıyla beraber

ve aklından bir an bile geçmedi

mary ve luis arasında

herhangi bir duygusal

ya da cinsel temasın

olabileceği

gerçek olan da buydu

olmamıştı

olabilirdi belki ama

o gün değil

otuzbeş yıldır tanıyordu mary’yi

yaşı otuzyediydi mary’nin öldüğünde

ricardo ise otuz dokuz

kızları yedi

ama dediğim gibi dostlar

tarihsel sürece girersek

şiiri bitiremeyiz

garcia aşıktı ricardo’ya

olayı da

algılamak istediği biçimde anlattı

olamazdı böyle bir şey

anadolunun ücra bir kasabasında

yola çıktılar

başka bir şehir başka bir hayat

kör bir toplumun dilini kesmek gerekir

sadece kulaklarının sesini dinleyip

ait oldukları yapay doğa ve

ahlaki travmadan

sıyrılabilirlerse

yola gelebilirler belki

bu tüm dünya insanları için böyle

arap ya da japon ya da viking veya zenci olman

kabul edilir bir fark içermez

yaptıklarını yapma nedeninin için

içinde bulunduğun koşulları

öne sürdüğün esnada

isyan etme hakkını

zihninde saklı tuttuğun sürece

savunmaya geçemezsin

aldırış edilmez

ve dediğim gibi

belki de haklıydı

ricardo edmundo

karısı ve kızı öldüğünde

mahkemeye kendini sunarken

aklanmaya çalışmayıp

“ait olduğumuz toplumsal norm

ve kurumsal bağnazlık

atar damarımızı kesiyor”

dediğinde

karşıdan gelen kamyoncunun hikayesini de

başka bir zaman anlatırım

dediğim gibi

şiir uzar ve

beni bekleyen bir

durum söz konusu

bulaşıklar ve hayat

eyvallah

14.haziran.2014