başlıksız1876
1.
eskisi gibi yazamıyorum artık. daha az acı
çekiyorum. daha az hissediyorum. bir şeyler hissetmeye bile zaman bulamıyorum.
kitap okumaya. müzik dinlemeye. insanlarla konuşmaya -her ne kadar bu sonuncusu
gereksiz bir aktivite olsa da.
beynimin içinin çürüdüğünü hissediyorum
çoğu zaman. gözlerimin çürüdüğünü. midemin. akciğerimin. çürüklük hissi.
"iş göremez" raporu almalıyım. "bozuk" raporu. "tamiri
mümkün değil" raporu. iade etmeliler beni. geldiğim yere. her nereden
geldiysem. bunu da bilmiyorum. ama üretim yerime iade edilmeli ve parçalanmalıyım
bana sorarsanız. işe yarar bir parçam kaldığını sanmıyorum içimde, ama yedek
parça olarak kullanılabilir belki, eğer varsa sağlam tarafım. geri kalan
kısımlarım çöpe gitmeli. hurdacılar bu işi görebilir. insan hurdacısı var mı
aranızda?
evet evet, saçmaladığımı düşünüyorsunuz.
itiraz etmeyeceğim. hareket edicek gücü bulamıyorum kendimde. tepki vericek
gücü. donuğum artık. insanlar sorular soruyor. aptal aptal suratlarına bakıyorum.
deli olduğumu düşünüyor olabilirler. tam bir geri zekâlı. idiot.
ve şu ofisten
çıkınca, hemen kapının önünde biri üzerime silahı doğrultsa, refleks vari bir
tepki bile veremeyecek kadar yorgunum artık. "heey deprem oluyor"
dese biri. "bomba var kaçın" dese. b52'ler geziyor tepemizde dese.
içimden hiçbir şey gelmiyor yaşama devam etmek için. rutine bağladım her şeyi.
otomatik pilot. talimatı verdim ona. o kim? bir program. ikinci ruh. adına
girdap diyor olabilirler. ya da girdap benimdir. o ise girdapoz. girdapalas da
olabilir. girdapır da fena fikir değil. ki bana kalırsa ve mademki g harfi ile
başlıyor sıfatlarım, göt diyebiliriz. tam bir göt gibi davranıyorum çoğu zaman.
bencilce. ama bunu bir tek ben söylüyorum. herkes ne kadar harikulade olduğumu
söylüyor. değilim diyorum. ottan boktan bir adamım ben. ve salağım. ikinci bi
kişi var sadece içimde. hırslı, azimli, kararlı, dünyayı sikicek yakında. ama o
bir otomatik pilot. sürekli kapışıyorum onunla. şu an kendisinden habersiz
yazıyorum bu yazıyı, kontrolü ele geçirirse, yazıyı silip çöp kutusuna
gönderebilir. çünkü mükemmel yazmak istiyor. ve bu boktan bir yazı. eğer o fark
etmeden bu yazıyı bitirir de birine gönderebilirsem okuyabilirsiniz. ancak yine
silicektir. utanır çünkü. aptalca gelicektir. ve o haklı olmalı. bana da
aptalca geliyor.
şizofreni tanısı..
hayır demiştim, abartıyorsunuz. “yanlış anladınız” dediler, “bu haplara devam
edip, bu kadar az uyursanız sonucu oraya varıcak” dediler. iki tane psikolog
dedi bunları. bir psikoz geçirdiğim söylendi. o günlerde de, başka bir şeye
dalmıştım. başka bir proje. ve sonra insanlar delirdiğimi söyledi.
inandıramadım kimseyi deli olmadığıma. sonra gerçekten delirdim. çünkü dayanamıyordum.
tek bir kişi göremiyordum çevremde.. kimse yanımda değildi. kimse arkamda değildi.
ve umudum tükeniyordu. okula gitmiyordum. işe gitmiyordum. içiyor ve
yazıyordum. içiyor ve planlıyordum. amına koyucaktım dünyanın.. düzenini
değiştiricektim. yeni bir yaşam formu icat ettim. yeni bir dünya.. 506 sayfa
sürdü yazı. sonra ona şekiller yaptım. el çizimleri. krokiler. sonra birkaç
kısa tarihsel analiz yaptım. niçin bu durumda olduğumuzla ilgili. yakın çevrem
bunu fark ettiğinde beni denetim altında tuttu. delirdiğim söylendi.
kimse bana
inanmıyordu. ben kimseye inanmıyordum. sıkılmıştım. ya istediğim gibi yaşayacak
ya da intihar edicektim. çalışmak istemiyordum. askere gitmek istemiyordum.
"pejmürde" yazıldı sonra. çok sevdim onu. neyse, başaramadım. kafa
tutamadım sisteme. tek başımaydım. ve yaşamak için ödenmesi gereken bedelleri
ödemezseniz, açlıktan ölürdünüz. ya da sizi deli diye kapatırlardı bir hücreye.
ve eve geri döndüm. ekonomik olarak aileme bağımlı değildim tam olarak, ama
kalıcak yer, ısınma, barınma ve gıda. bunları ailem karşılıyordu. ve onlardan
para istemiyordum, bilirsiniz, harçlık türevi, çocuğa verilen. onlarda da yoktu
çünkü. babam günde 13 saat çalışıyordu, pazar dahil, ve hastaydı. 64 yaşındaydı,
çalışıyordu. 21 yaşındaydım, ölmek istiyordum.
sonra, dediğim gibi,
daha fazla alkol aldım. bir tür geçiştirme süreciydi bu. acıyı geçiştirme.
hayatta kalma. yaşam savaşı. ayık olunca intihar etme güdüsü bastırıyordu. ben
de ölmemek için sarhoş kalıyordum. bira-votka. şarap. bu esnada okula gidip
geliyor ama derse girmiyordum. kitap okumuyor, televizyon izlemiyor, dünya ile ilgilenmiyordum.
müzik dinliyordum sürekli. bana ilham veren güçlü sesler. dünya ile alakamı
kesmiştim. ben bir şeye inanıyordum. ve kimse bana inanmıyordu.
aptalca bir yaşam
tarzı edinmişti insanlar. çalışmak. boktan işler. sigortalı olmak. emeklilik.
bankalar. okullar. devletler. oy vermek. demokrasi. ekonomi. silahlar. aşk.
evlilik. çocuk. din. boktandı hepsi. yalandı. birilerinin bizi düdüklemek için
kurdukları bir mekanizmaydı. biz de gözleri bağlı kölelerdik. hayır demiştim.
ve hayatta kalmaya çalıştım. sonra noldu bilmiyorum. uyuşturucu maddeler bir
şekilde beni delirtti. ve bir psikoza girdim. ciddi bir psikolojik hastalık
geçirdim. ne olduğunu bilmiyorum. merak da etmiyorum. ama iyileştirdiler beni.
hapla ve muskayla. bir ay sürede ayıldım. sanrılar azaldı. zihin açıldı. ve
okula başladım. ve kitap okumaya. ve tv izlemeye. ve insanlarla gezip tozmaya.
içimden bir şeyi
çıkardıklarını düşünüyordum. şeytanı olabilir. ya da tanrıyı. bir şeyi
çıkardılar. ve ben normal oldum. okulu bitiricek, işe giricek, askere gidicektim.
2.
özür dilerim. patronumun kızına yemek
hazırlamak için yazıya ara vermek zorunda kaldım. ve şimdi nerde kalmıştım ne
anlatıyordum hatırlamıyorum. her şey karıştı. ve toparlayamayacağım, üzgünüm.
şu an bu yazıyı yazdığım yer bir iş yeri. evden bozma bir ofis. iki oda bir
salon bir mutfak. hemen karşımızda ise bir depo var. ve evet, kötü müzik. akıp
duruyor. bitti
5.eylül.2007
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder