işe yarar bir ölüm şekli

herkes her şeyi biliyor

ve ben hiçbir şey bilmiyorum

ne tuhaf

çok şey yaşadım

ama hâlâ

anlatacak güzel bir hikayem yok

ve toplum içinde nasıl davranılır bilmiyorum

bazen deniyorum bunu

ama çoğu zaman boş veriyorum

komik görünüyorumdur muhtemelen

ya da aptal

yine de oldukça rahat biriyimdir - bazen

özellikle kendi kentimde

ya da kendimden biriyleysem

üzerime ne giydiğim

ya da saçım

umurumda bile değil

nasıl göründüğümü umursamam

ya da

sizin beni nasıl gördüğünüzü

ama bazen

rahatsız edebiliyor bakışlar

zor

gerçekten çok zor bişi insanlar arasında yasamak

ve, nedenini bilmiyorum ama

bazen çıldırıyorum

yoldan gecen birinin kafasına

kola dökmek istiyorum

acaba ne tepki verir?

sadece merak

ya da otobüs tiklim tiklim dolu iken

bir çığlık atmak

ama hayır

daha yeterince delirmedim

biraz daha zaman

belki otuzumdan sonra

-tabi o zamana kadar dayanabilirsem-

arka balkondan atlarım

"yeterince yüksek değil" diyorum aşağı bakıp

bazı sabahlar

"öldürmez"

ve geçen gün

istanbul’dan izmir’e

bir ölüm yolculuğundayken

bilete takıldı gözüm

kaza halinde sakat kalırsam

otuz milyar veriyordu şirket

evet dedim

iyi para

bir kaza için dua etmeye başladım

ölecek ve ailemi zengin edecektim

arka balkon beş para etmezdi

12.mayıs.2005